Эрт
балар үеэс л далд ертөнцтэй харьцах чадвартай монгол бөө (бөгө, бэгэ,
бэхү, бэхэ) нар төрсөөр байсан билээ. Бүр 100 мянган жилийн өмнөөс л
далд ертөнцтэй холбогдож ирсэн болов уу. 60 мянган жилийн өмнө болсон
нэгэн мөстлөгийн үеийг давж гарахад тэнгэр тэтгэж байсан болтой байдаг.
Онгод
нь урд үедээ бэхи, мэргэн, бөө нар байсан хүмүүсийн сүнс байх юм.
Түүнээс гадна эзэнт улсуудын хаадууд, аймгийн хангууд, ноёдууд зэрэг
язгууртнууд, тэдгээрийн зарим хатад, үе дамжсан уран дархачуул, бариач
илээч нар, монгол төрийн зүтгэлтнүүдийн сүнс “онгод” болох бололцоотой
байдаг байна. Тэдгээр амьд ахуй цагтаа тэнгэрийн тамгатай төрсөн
хүмүүсийг нарт ертөнцөөс халихад нь Эрлэг хан өөртөө ирүүлж түүний
цаашдын ирээдүйн амьдралыг нь зохицуулах бүрэн эрхгүй байдаг байна.
Иймээс тэд өнгөрснөөсөө хойш амьд ахуйдаа хийж бүтээсэн үйлийн үр,
олондоо байгуулсан гавьяа зүтгэлийнхээ хэр хэмжээгээр зохих зэрэг
зиндааг эзлэн далд ертөнцөд оршдог байна. Тэнгэрийн тамгатай бүхэн бөө
заарин болж байсангүй. Мэргэн, дархан, бариач домч нар эрт үеийн өвөг
дээдсийнхээ татаж авснаар уугуул нутгийнхаа уул усанд хэсэг хугацаанд
оршоод өөрсдийнх нь үр хойчис цаашдаа хэрхэн тэтгэснээр эрчим хүчээ авч
дээд огторгуйн орон зайд гартал дэвшдэг байна.